Ademhalingsspieren
Bij de ademhaling worden verschillende spieren gebruikt - de ademhalingsspieren. De mate en snelheid waarmee deze spieren zich aanspannen of ontspannen bepaalt de hoeveelheid en de snelheid van de ademhaling. Tijdens het ademen kan je gebruik maken van de buikademhaling of borstademhaling, maar meestal gebruik je ze tergelijkertijd. Wat is een buik - of borstademhaling precies en welke ademhalingspieren worden dan gebruikt? Onderstaande overzicht wordt het verschil weergegeven tussen de buik - en borstademhaling. Wist jij dat een buikademhaling de meest ontspannen manier van ademhalen is?
inademing
uitademing
Buikademhaling
Afb 1. aanspannen en ontspannen van het middenrif
Het middenrif trekt zich samen en beweegt hierdoor naar beneden. Organen worden hierdoor weggedrukt en er ontstaat een bolle buik. De borstholte wordt groter en de longen worden uitgerekt, het longvolume neemt toe en de lucht wordt naar binnen gezogen.
Tegenovergestelde gebeurt. Het middenrif ontspant zich en de organen duwen het omhoog. De bolle buik verdwijnt. Het lucht wordt nu via luchtwegen weer naar buiten geperst.
Video: Buikademhaling
Borstademhaling
Afb 2. aanspannen en ontspannen van de tussenribspieren
Tussenribspieren trekken samen, hierdoor bewegen het borstbeen en de ribben omhoog en naar voren. De borstholte wordt zo groter en de longen worden uitgerekt. Het longvolume neemt toe en de lucht wordt naar binnen gezogen.
Bij de uitademing ontstpannen de tussenribspieren zich. De ribben en het borstbeen bewegen door hun eigen gewicht omlaag en terug. De borstholte en de longen worden zo kleiner. Doordat het longvolume kleiner wordt, wordt de lucht naar buiten geperst.
Video: Borstademhaling
Waarom buikademhaling goed voor je is!
Bij de buikademhaling adem je met behulp van het middenrif, de grootste ademhalingsspier. Bij elke inademing beweegt het middenrifspier naar beneden en kunnen de longen zich volledig uitzetten. Hierdoor reikt de ingeademde lucht tot helemaal onderin de longen. Daarbij zet het middenrif niet alleen de longen in beweging maar ook de buikorganen. De buikademhaling kost ons lichaam minder energie vergeleken bij de borstademhaling.
Laten we nu kijken naar de borstademhaling. De borstademhaling is een hoge ademhaling en naast dat tijdens het inademen de borstkas omhoog komt worden ook onbedoeld de schouders en nekspieren opgetild. De borstademhaling zet zo de spieren in de nek en schouders voortdurend onder druk. Dit kost veel energie. Stress kan ervoor zorgen dat je door de borst gaat ademhalen en het is dan ook verklaarbaar dat stress mede kan zorgen voor nek - en schoudersklachten.
Stress zorgt ervoor dat ons lichaam in een modus terecht komt waarin het zich klaar maakt om in actie te komen of te bevriezen. We zijn alert, staan paraat! We zullen eerder door de borst gaan ademen. Deze manier van ademen, kort en ondiep zorgt voor een snelle zuurstofopname en is perfect bij inspanning en bij snelle handelingen. Bijvoorbeeld een sport inspanning. Echter blijf je ook ondiep door de borst ademen wanneer deze stress situaties zich niet voordoen dan is er risico dat je voordurend te snel hoog ademt. De longtoppen worden zo geventileerd maar het zuurstof gehalte in bloed neemt nauwelijks toe. Je hyperventileert ademt te veel CO2 uit. De kunst is dan onze ademhaling rustiger te maken. De focus weer te leggen op de buikademhaling.
Laten we eerlijk zijn we worden - dankzij het internet, social media en veelvuldig telefoon gebruik - voortdurend blootgesteld aan prikkels. En zijn het niet externe prikkels, dan zijn het wel de hoge verwachtingen die we onszelf of door anderen laten opleggen. Kijk maar eens goed om je heen. En luister ook eens goed! Veel mensen ademen vanuit de borst, hoorbaar en soms gejaagd, zijn buiten adem.
Buikademhaling, het dwingt ons om onze ademhaling te vertragen, het brengt je tot rust. Je ontspant en maakt meer contact met je lichaam.
